Wstęp: Klimakterium jest fizjologicznym, a więc "normalnym" zjawiskiem w życiu kobiety. Długość trwania okresu okołomenopauzalnego oraz specyfika związanych z nim objawów jest indywidualną cechą osobniczą. Badania oraz praktyka dowodzą, że znacząca część kobiet przeżywa wówczas dyskomfort dotyczący różnych aspektów funkcjonowania biopsychospołecznego.

Cel: Oszacowanie stylów i strategii radzenia sobie ze stresem oraz zasobów osobistych ułatwiających zmaganie się z trudnymi sytuacjami życiowymi przez kobiety w okresie klimakterium.

Metoda: Przedstawione zostaną wyniki badania grupy 50 kobiet w okresie postmenopauzalnym narzędziami psychologicznymi mierzącymi: natężenie przeżywanego stresu, preferencje w zakresie stylów i strategii radzenia sobie ze stresem oraz związek między wyborem danej strategii a posiadanymi zasobami - optymizmem, kontrolą emocjonalną, poczuciem własnej wartości i skuteczności oraz poczuciem satysfakcji z życia.

Wnioski: Profil dyspozycji osobowościowych wyznacza preferencje w zakresie doboru strategii radzenia sobie. Niebagatelną wydaje się być rola umacniania własnych zasobów usprawniających radzenie sobie ze stresem w profilaktyce i leczeniu zaburzeń depresyjnych oraz prewencji zachowań samobójczych wśród kobiet w wieku przekwitania.