Andrzej Kiejna, Joanna Rymaszewska, Tomasz Hadryś, Aleksandra Suwalska,

Dorota Łojko, Janusz K. Rybakowski
Występowanie cech dwubiegunowości u osób z zaburzeniem depresyjnym nawracającym - ogólnopolskie, wieloośrodkowe badanie uniDEP-BI   951
Bipolarity among unipolar affective disorder patients - uniDEP-BI national multi-site study   951
Streszczenie
Celem badania uniDEP-BI była ocena częstości występowania cech

dwubiegunowości wśród pacjentów leczonych ambulatoryjnie z powodu zaburzeń

depresyjnych nawracających. Metoda: Badanie przeprowadzało 96 przeszkolonych

psychiatrów w 16 ośrodkach na terenie całego kraju. Spośród kolejno

zgłaszających się osób dorosłych w wieku produkcyjnym (n=880) z epizodem

depresji wyłoniono 246 osób z rozpoznaniem zaburzenia depresyjnego

nawracającego (75,2% kobiet). W badaniu zastosowano strukturyzowany

kwestionariusz oparty o kryteria diagnostyczne dużej depresji i (hipo)manii

wg DSM-IV oraz zmodyfikowane kryteria spektrum zaburzeń dwubiegunowych wg

Ghaemi i wsp. Wyniki: Spośród badanych z pierwotnie rozpoznanym zaburzeniem

depresyjnym nawracającym diagnozę potwierdzono u 32,9% osób. U 19,5%

rozpoznano zaburzenie afektywne dwubiegunowe typu I, u 35% - typu II, a u

12,6% spektrum zaburzenia afektywnego dwubiegunowego. Osoby z zaburzeniami o

charakterze dwubiegunowym cechowały się znamiennie częstszym występowaniem

kilkudniowych epizodów (hipo)manii, wczesnym początkiem zaburzenia, hiper-,

cyklotymicznymi bądź impulsywnymi (typu borderline) cechami osobowości

przedchorobowej, okresowo wzmożonym łaknieniem i nadmierną sennością,

rozpraszalnością uwagi i napadami paniki a także występowaniem zaburzenia

afektywnego dwubiegunowego u krewnego I stopnia. Badani z potwierdzonym

zaburzeniem depresyjnym byli znamiennie częściej aktywni zawodowo (37,2% vs.

22,7%). Czas trwania zaburzenia był istotnie krótszy a liczba przebytych

epizodów depresyjnych istotnie mniejsza w grupie z potwierdzonym zaburzeniem

depresyjnym nawracającym. Wnioski: Wyniki badania uniDEP-BI świadczą o

częstym występowaniu cech dwubiegunowości u osób leczonych z powodu zaburzeń

depresyjnych nawracających. Wskazują na potrzebę poprawnej, pogłębionej

diagnostyki zaburzeń afektywnych oraz weryfikację zasad i czasu stosowania

leków przeciwdepresyjnych i normotymicznych w ich leczeniu.
Summary
The main objective of the study was to evaluate the occurrence of bipolarity

among outpatients with recurrent major depressive disorder. Method: The

uniDEP-BI study was conducted throughout the Poland by 96 psychiatrists from

16 sites trained in instruments. The sample was selected from the population

of outpatients with at least one depressive episode (n=880) consecutively

coming to the psychiatrists. Final study group included 246 working aged

adults (75,2% of females) treated with recurrent unipolar disorder. The study

questionnaire consisted of DSM-IV criteria of major depressive episode,

(hipo)manic episode, criteria for bipolar spectrum disorder by Ghaemi et al.
Results: Unipolar mood disorder was confirmed in 32,9% cases, bipolar I

disorder was found in 19,5%, bipolar II in 35% and bipolar spectrum disorder

in 12,6% of assessed patients. Patients with bipolar compared with unipolar

mood disorder had significantly more frequently a family history of bipolar

disorder, short (hipo)manic episodes after antidepressive treatment,

premorbid cyclo-, hyperthymic or impulsive (borderline type) personality,

recurrent depressive episodes, atypical depressive symptoms, early onset of

depression (< 25 yrs), distracted attention, panic attacks. Subjects with

confirmed recurrent depressive disorder were significantly more often working

(37,2% vs. 22,7%). Duration of illness was significantly shorter and the

number of previous depressive episodes was significantly lower in this group.
Conclusions: The findings showed that the bipolarity features are more common

among patients with unipolar mood disorders.  Its also point at a need of

proper and deepen diagnostics of affective disorders and verification of

rules and period of antidepressive and normothymic treatment.