Szymon Chrząstowski

Związki między brzemieniem rodziców osób z rozpoznaniem schizofrenii lub zaburzeń osobowości a kształtowaniem się relacji w rodzinie             901

Links between burden of care in parents of patients with schizophrenia or personality disorders and family interactions             901

Streszczenie

Cel badań: Celem badania była analiza związku między nasileniem brzemienia rodziców, a ich sposobem odnoszenia się do swoich dorosłych dzieci z rozpoznaniem schizofrenii lub z diagnozą zaburzeń osobowości. Zgodnie z koncepcją Stierlina wyróżniono dwa główne wzory odnoszenia się rodziców do dzieci: 1) mające charakter wiązania oraz 2) mające charakter odsuwania. Wiązanie zwiększa zależność i opóźnia separację, a odsuwanie nasila lub wymusza separację.

Metoda: Badaniem objęto matkę, ojca i ich dorosłe dziecko (18 - 35 lat). Porównywano trzy grupy rodzin, w których młody dorosły: 1) miał rozpoznanie schizofrenii (n = 33), 2) miał rozpoznanie zaburzeń osobowości (n = 35), 3) nie korzystał z pomocy psychiatry (n = 35). Grupy zostały zrównoważone pod względem wieku rodziców i dorosłych dzieci, miejsca zamieszkania rodzin, aktywności zawodowej rodziców, liczby dzieci w rodzinie oraz stażu małżeńskiego rodziców.

Specjalnie dla potrzeb pracy do pomiaru badanych zmiennych zostały skonstruowane oryginalne narzędzia, których podstawowe właściwości psychometryczne ustalono we wcześniejszych badaniach pilotażowych.

Wyniki: Brzemię rodziców osób z rozpoznaniem schizofrenii okazało się większe niż rodziców młodych dorosłych bez zaburzeń psychicznych, ale nie różniło się w sposób istotny statystycznie od poziomu brzemienia rodziców młodych dorosłych z rozpoznaniem zaburzeń osobowości. Większemu brzemieniu rodziców towarzyszyło bardziej nasilone odsuwanie w przypadku rodzin młodych dorosłych z zaburzeniami psychicznymi. Otrzymane rezultaty wskazywały także, że odsuwanie przez matkę było dodatnio skorelowane z poziomem brzemienia ojca.

Wnioski: Poziom brzemienia rodziców jest związany ze sposobem ich odnoszenia się do dorosłego dziecka: im większe brzemię rodziców, tym bardziej nasilone odsuwanie dziecka z diagnozą schizofrenii lub zaburzeń osobowości.

Summary

Aim: The aim of this study is to explore relationships between burden of care in parents of patients with schizophrenia or personality disorders and family interactions. Two main types of family interactions were distinguished according to Stierlin's theory: binding and expelling. Whereas binding leads to an increase in mutual dependency, expelling leads to a rise of mutual independence.

Method: Families were divided into three groups according to the ICD-10 diagnosis of the index offspring (18-35 years old): 1) schizophrenia (N=33), 2) personality disorder (N=35), 3) control group (N=35). There were no significant differences in the mean age of adult children and mean age of parents, occupational patterns of parents, number of children in families and length of marriage between three groups.

Subjects (mother, father and young adult) completed the originally designed questionnaires in which psychometric properties had been analyzed in earlier pilot research.

Results: In families with schizophrenic young adults, the levels of burden were elevated. However there was no statistical significance between the mean scores of parental burden in the families of schizophrenic patients and young adults with diagnosis of personality disorders. Parental burden was positively correlated with parents' expelling in families with young adults with schizophrenia or personality disorders. Father's burden was positively correlated with mother's expelling in all groups of families.

Conclusions: This study suggests that the degree of parental burden may have an impact on family interactions.