Paweł Sala, Marek Gajowy, Daniel Marchewka, Witold Simon, Stanisław Wójtowicz,
Czynniki motywacyjne w psychoterapii zaburzeń odżywiania się  731
Motivational factors in psychotherapy of eating disorders  731
Streszczenie
Cel. W obecnej pracy postanowiono odpowiedzieć na pytanie, jakiego typu zmiany w psychopatologii ogólnej mogą mieć miejsce  w trakcie psychoterapii  pacjentów chorych  na zaburzenia odżywania.  Badano też  różnice w czynnikach motywacyjnych ujawniających się między chorymi, którzy ukończyli pełny program leczenia a tymi osobami, które terapię przedwcześnie przerwały. Metoda. W badaniu wykorzystano Kwestionariusz  Objawów - tłumaczenie polskie HSCL-72  oraz Kwestionariusz motywacji  ( KM). Pacjenci byli badani na trzech etapach: w czasie badania kwalifikacyjnego poprzedzającego przyjęcie do Kliniki, w czasie przyjęcia pacjenta do Kliniki oraz w ciągu drugiego tygodnia  przed wypisem. Wyniki. Stwierdzono istotne zmniejszenie nasilenia psychopatologii ogólnej wśród pacjentek z rozpoznaniem anoreksji i bulimii psychicznej. Przed podjęciem leczenia pacjentki z  rozpoznaniem anoreksji, które ukończyły leczenie cechowały się istotnie większym nasileniem czynnika aktywności w porównaniu z pacjentkami chorymi na bulimię. Wśród chorych na anoreksję istotnie mniejsze nasilenie czynnika zagrożenia  oraz aktywności miały te pacjetki, które przerwały leczenie. Istotne statystycznie zmiany we wskaźniku masy ciała dotyczyły spadku wskaźnika u pacjentek z bulimią, które zakończyły leczenie. Wnioski. Istotny spadek nasilenia ogólnych objawów psychopatologicznych sugeruje skuteczność  metod psychoterapii poznawczo-behawioralno-społecznej w leczeniu zaburzeń odżywiania. Pacjentki z anoreksją  przerywające leczenie mogą charakteryzować się mniejszym poczuciem choroby w okresie rozpoczynania leczenia i związaną z tym mniejszą potrzebą działań ukierunkowanych na zdrowienie.
Summary
Aim: We examined changes in general psychopathology during psychotherapy of patients with eating disorders. We were also interested in distinguishing motivational characteristics of completers and dropouts with anorexia and bulimia nervosa. Method: All subjects completed two self-descriptive measures: Motivational Inventory and Hopkins Symptoms Checklist ( HSCL-72). Questionnaires were completed three times: during the qualification visit, at admission and two weeks before discharge. Results: It was observed that general psychopathology among patients with anorexia nervosa and bulimia nervosa decreased. Comparing to completers with bulimia nervosa completers with anorexia nervosa had a higher level of activity factor before the treatment. Dropouts with anorexia nervosa differed from completers in decreased level of threat factor and activity factor. Completers with bulimia contrasted markedly with statistically meaningful decrease of the Body Mass Index. Conclusions. The efficacy of cognitive-behavioural-social psychotherapy of patients with eating disorders seems to be confirmed by large decrease of general psychopathology. Dropouts with anorexia seem to have poorer insight concerned with lower need of health activity.