Ewa Kopińska

Jakość opieki psychiatrycznej w domach pomocy społecznej             855

The quality of the psychiatric care in social welfare houses             855

Streszczenie

Cel. Celem badań jest diagnoza poziomu opieki psychiatrycznej w domach pomocy społecznej.

Metoda. Badania przeprowadzono za pomocą kwestionariusza ankiety. Ankietę wysłano do losowo wybranych 60 domów pomocy społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi na terenie całej Polski. Otrzymano 37 odpowiedzi zwrotnych.

Wyniki. Wszystkie badane placówki zapewniają podopiecznym regularny kontakt z psychiatrą, 86% na terenie domu pomocy. 92% podopiecznych nie ma problemów z uzyskaniem skierowania do szpitala psychiatrycznego, jednak 70% mieszkańców domów pomocy ma kłopoty z przyjęciem do szpitala. W połowie badanych placówek stosowany jest przymus bezpośredni. We wszystkich badanych placówkach funkcjonują zespoły terapeutyczno - opiekuńcze, w 97% domów pomocy leczenie oparte jest na indywidualnym planie. 14% domów pomocy nie umożliwia podopiecznym wglądu w dokumentację medyczną dotyczącą jego osoby. We wszystkich placówkach stosowana jest farmakoterapia zintegrowana z różnorodnymi formami terapii, w 76% domów pomocy w proces leczenia włączana jest rodzina mieszkańca. 78% badanych wskazuje na istnienie różnych czynników obniżających jakość sprawowanej opieki psychiatrycznej.

Wnioski. Poziom opieki psychiatrycznej w domach pomocy społecznej dostosowany jest w większości badanych placówek do potrzeb zdrowotnych podopiecznych. Mieszkańcy spotykają się jednak z utrudnieniami w przyjmowaniu ich do szpitali psychiatrycznych oraz mogą mieć problemy z udostępnieniem im dokumentacji medycznej dotyczącej ich osoby. Leczenie i rehabilitacja zaburzeń psychicznych odbywa się na zasadzie zindywidualizowanego i wielokierunkowego oddziaływania terapeutycznego. Przygotowanie personelu do świadczenia opieki psychiatrycznej, zwłaszcza członków zespołów terapeutyczno - opiekuńczych, jest zróżnicowane w poszczególnych placówkach (w połowie zespołów terapeutycznych nie ma psychiatry, którego obecność wydaje się niezbędna). Wśród czynników obniżających jakość sprawowanej opieki psychiatrycznej najistotniejsze to niedostateczne środki finansowe i brak personelu.

Summary

Aim. The aim of the research is a diagnosis of the level of the psychiatric help in social welfare houses.

Method. The research was conducted in the form of a questionnaire. The questionnaire was sent at random to 60 houses of social welfare for people with psychic disorders on the whole territory of Poland. 37 responses were received.

Results. All the houses in question provide their inhabitants with regular contact with a psychiatrist, 86% inside the social welfare house. 92% of inhabitants have no problems with obtaining referral to psychiatric hospital, however, 70% inhabitants of the social welfare houses have problems with being admitted to hospital. Half of the houses in question use direct compulsion. All the places studied possess therapeutic-caring teams, in 97 % of the houses treatment is based on the individual plan. 14% of the houses do not allow the patients to have access to the medical documentation concerning them. In every house integrated pharmacotherapy is used together with various forms of therapy, 76% of the houses involve the family of the patient into the therapeutic process. 78% of those studied note the existence of different factors reducing the quality of the psychiatric care offered.

Conclusions. The level of psychiatric care in the social welfare houses is adjusted to the health needs of the patients in the majority of the houses studied. However, the inhabitants have to face the difficulties connected with being admitted to psychiatric hospitals and can have problems with gaining access to medical documentation concerning them. Treatment and rehabilitation of psychic disorders is based on individualized and multi-directional therapeutic interaction. Preparation of the staff providing psychiatric care, especially therapeutic-caring ones, is diversified in individual houses (half of the therapeutic teams do not have a psychiatrist, whose presence seems to be indispensable). The most essential factors reducing the quality of psychiatric care include insufficient financial resources and shortage of staff.