Joanna Meder, Magdalena Tyszkowska, Marek Jarema, Aleksander Araszkiewicz, Tomasz Szafrański
Leki przeciwpsychotyczne w praktyce lekarza psychiatry. Leczenie pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii lekoopornej 859-873
Antipsychotics in clinical practice. The refractory schizophrenic patients treatment 859-873
Streszczenie
Celem pracy jest prezentacja i omówienie wyników badania przeprowadzonego anonimowo wśród polskich psychiatrów w 2007 roku, w szczególności jego części dotyczącej stosowanych w praktyce schematów terapeutycznych w leczeniu schizofrenii lekoopornej. Metoda: przeprowadzono ustrukturyzowane wywiady indywidualne ze 100 psychiatrami wybranymi losowo w 9 większych miastach w Polsce. Wywiady miały postać ankiety składającej się z 52 pytań dotyczących zasad leczenia i postrzegania cech leków przeciwpsychotycznych pod kątem ich zastosowania w leczeniu schizofrenii. Jedna z części wywiadu koncentrowała się na schizofrenii opornej na leczenie. Obraz leków przeciwpsychotycznych został zinterpretowany przy użyciu metody analizy Pin Point. Wyniki: pacjenci z rozpoznaniem schizofrenii opornej na leczenie w lecznictwie zamkniętym najczęściej mają przepisywaną klozapinę (57%), a w lecznictwie otwartym olanzapinę (38%) i risperidon (32%). Pozostałe neuroleptyki są przepisywane znacznie rzadziej. Według deklaracji lekarzy, ich preferencje w wyborze leku byłyby inne, gdyby nie było zewnętrznych ograniczeń w przepisywaniu leków. Pomimo tego, psychiatrzy twierdzą, że przy wyborze leków przecipsychotycznych w 44% kierują się własną wiedzą, w mniejszym stopniu zaleceniami ekspertów (32%) i obowiązującymi przepisami dotyczącymi refundacji leków (24%). Wnioski: Stosowane w praktyce leczenie jest ogólnie zbieżne z przyjętymi powszechnie zasadami leczenia schizofrenii opornej na leczenie. Klozapina ma nadal znaczące miejsce w terapii. Zastosowanie wszystkich pozostałych leków atypowych, poza risperidonem i olanzapiną, jest ograniczone ich wysoką ceną dla pacjenta.
Summary
Aim. The aim of this paper is to present and to discuss the results of an investigation conducted among Polish psychiatrists in 2007, especially its part relating to the practice of therapeutic patterns in refractory schizophrenia.
Method. Structured individual interviews were conducted from 100 psychiatrists chosen at random in 9 larger cities in Poland. The interviews were followed by a questionnaire consisting of 52 questions relating to the principles of treatment and a perception of the features of antipsychotics. One part of the interview focused on refractory schizophrenia treatment. The perception of antipsychotics was interpreted with the use of the Pin Points Analysis method.
Results. In-patient schizophrenic patients are treated most often with clozapine (57%), but olanzapine (38%) and risperidone (32%) are the most common in out-patients. Other neuroleptics are prescribed considerably seldom. According to the doctors' declaration, their choices of medicines would be different, if there were no external limitations in drug prescription. In spite of this, the psychiatrists' claim, that their choice of antipsychotics is based on their own knowledge (44%), to a smaller degree it is based on the experts' recommendations (32%) and the currently valid reimbursement rules (24%).
Conclusions. The Refractory schizophrenia treatment that is applied in practice, is generally convergent with the principles of the treatment. Clozapine still has a significant place in therapy. Use of all the remaining atypicals, besides risperidone and the olanzapine, they are limited by the high price for patient.
