Cezary Żechowski

Polska wersja Kwestionariusza Zaburzeń Odżywiania (EDI) - adaptacja i normalizacja             179-193

Polish Version of Eating Disorder Inventory - adaptation and normalization             179-193

Summary

Aim. The aim of the study was the adaptation and normalization of the Eating Disorder

Inventory in the group of Polish schoolgirls and patients with eating disorders.

Method: 297 healthy schoolgirls (14-22 y.o.) and 40 patients with anorexia nervosa and

bulimia nervosa were examined using the EDI.

Results. A Polish version of EDI revealed a high reliability in most of the subscales.

Percentile norms were established. Comparison of subgroups of patients with restrictive and bulimic type of eating disorder revealed differences in most of the subscales.

Conclusions. The Polish version of EDI is a useful research instrument. Differences

between bulimic and restrictive groups of patients indicates that in severe cases of restrictive type of anorexia nervosa, self-evaluation using self-report questionnaires may underestimate the severity of symptoms.

Streszczenie

Cel: Celem badania była polska adaptacja i normalizacja Kwestionariusza Zaburzeń Odżywiania (Eating Disorders Inventory) w grupie uczennic szkół średnich oraz pacjentek z zaburzeniami odżywiania się.

Metody: Przebadano 297 zdrowych uczennic i 40 pacjentek z diagnozą jadłowstrętu psychicznego lub bulimii psychicznej. Wiek badanych (14-22 r.ż.).

Wyniki: Polska wersja Kwestionariusza Zaburzeń Odżywiania (EDI) wykazuje wysoką rzetelność w większości z podskal. W badaniu ustalono tymczasowe normy centylowe dla grupy dziewcząt szkół ponadpodstawowych. W badaniu wykazano istotne różnice pomiędzy grupą pacjentek stosujących ograniczanie spożywania pokarmów, jako główny sposób utrzymywania niskiej masy ciała, a pacjentkami przejawiającymi zachowania bulimiczne.

Wnioski: Polska wersja Kwestionariusza Zaburzeń Odżywiania (EDI) jest użytecznym narzędziem badawczym. Jednakże różnice pomiędzy obserwowanym, a deklarownym zachowaniem pacjentek z restrykcyjną postacią jadłowstrętu psychicznego wskazują na fakt, iż stosowanie kwestionariuszy samooceny w ciężkich przypadkach tego zaburzenia może prowadzić do niedoszacowania objawów.