Artykuł redakcyjny
Józef Krzysztof Gierowski
Kompleksowe opiniowanie o stanie zdrowia psychicznego sprawcy czynu zabronionego 5
Complex expertise on psychiatric health of a criminal 5
Streszczenie: Rozwój psychiatrii i psychologii sądowej stworzył sytuację wymagającą bardziej nowoczesnej oceny okoliczności, w których wymiar sprawiedliwości stara się korzystać z wiedzy specjalnej dotyczącej zasad i procesów rządzących życiem psychicznym człowieka, w tym także stanem jego zdrowia. Brak jasnych kryteriów pomiędzy kompetencjami psychiatrów i psychologów jest dziś pewnym standardem w obszarze postępowania z osobami zaburzonymi czy też chorymi psychicznie. Powyższe zjawisko związane jest z przyjęciem multidyscyplinarnego podejścia do pacjenta i to zarówno w obszarze diagnozy jak i terapii oraz rehabilitacji. Postępująca integracja wiedzy psychiatrycznej i psychologicznej z trudem znajduje odzwierciedlenie w psychiatrii i psychologii sądowej. Jednak z uwagi na fakt, iż aktualne regulacje prawne przewidują wydawanie wspólnych kompleksowych opinii psychiatryczno-psychologicznych warto przyglądnąć się temu zagadnieniu nieco bardziej szczegółowo. Omawiany model ma zalety i wady. I tak, opracowanie opinii kompleksowej niesie niebezpieczeństwo "wymieszania" treści pojęć używanych przez biegłych różnych specjalności i może stwarzać pewne kłopoty metodologiczne. Z innej strony wydaje się, iż nie można uniknąć konieczności wypracowania opinii tego typu, uwzględniających rozwijające się powiązania interdyscyplinarne. Pozytywne doświadczenia z klasyfikacją DSM stanowić mogą argument przemawiający za sensownością tego typu podejścia. Autor analizuje zasady współpracy opiniodawczej psychiatryczno-psychologicznej wynikające z zasad i przepisów kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego. Dotyczą one zarówno kwestii poczytalności jak i stosowania tzw. środków zabezpieczających. Przyjęty przez ustawodawcę model współpracy psychiatryczno-psychologicznej nie odpowiada w pełni merytorycznym kompetencjom psychiatrii i psychologii, nie jest też rozwiązaniem wewnętrznie spójnymi i konsekwentnym.
Summary:
The development of psychiatry and psychology has brought about a situation in need of newer evaluation of the surroundings in which the justice department tries to use specialist knowledge of the processes governing human psychic life and his health. The lacking in clear criteria between the competencies of psychiatrists and psychologists is a certain standard in dealing with the disturbed or mentally ill persons. This is a result of the application of a multidisciplinary approach towards the patient in the area of diagnosis, therapy and rehabilitation. The advancing psychiatric and psychological knowledge has a difficulty in findings its way to forensic psychiatry and psychology. However, owing to the fact that current legal regulations require complex psychiatric-psychological opinions to be formulated, it is worthy to take a closer look at the issue. The fore-mentioned model has its benefits and its flaws. The compiling of the complex opinion may bring about the risk of "mixing up" of the contents as used by the various experts and cause certain methodological problems. From another perspective it would appear that it is impossible to refrain from applying the newly developing interdisciplinary links. Positive experiences with the DSM classification give a strong argument to the sensibility of this approach. The author analyses the bases for cooperation in between the psychiatric-psychological expertise which arises from the rules and regulations of the penal law and the code of penal conduct. They pertain to the rules of being able in body and mind and the application of the so called security measures. The model of psychiatric-psychological cooperation taken up by the law-giver does not pertain fully to the essential competencies of psychiatry and psychology and is not a compact consequential solution. |
