Konrad Janowski, Łukasz Kaczmarek, Magdalena Kossowska, Kornelia Niedbał

Skłonność do martwienia się a wykonywanie testu Stroopa przez kobiety 41-51

Worrying and performance on the Stroop task in women 41-51

Summary

Background. Worrying is a process involving chronic, repetitive activation of unproductive

thought chains whose contents are predominantly characterized by anticipation of future outcomes undesirable for the individual. Numerous studies demonstrated the role of excessive worrying in the patomechanisms of general anxiety disorder and depression as well as its associations with several non-adaptative aspects of functioning. Some neuroimaging studies suggested an association of worrying with frontal cortex activity. Aim. The objective of this study was to assess the associations of worrying with the frontal lobe functions, as measured by the Stroop Task. Methods. Fifty female students took part in the study. Each participant completed the Penn State Worry Questionnaire (PSQW), a psychometric measure of worrying tendencies, and performed on the Color Words Stroop Task. Results. No statistically significant associations were found between the worrying levels and response times on the Stroop Task. However, worrying was found to be statistically significantly related to the number of errors committed on the Stroop Task, with women characterized by higher worrying levels, making approximately two-fold fewer errors in comparison to women with lower worrying levels. Conclusions. In women, higher worrying levels may be associated with a qualitatively better performance on some mental tasks, which may probably be accounted for by the involvement of higher attentional readiness or personality traits, such as perfectionism.

Streszczenie

Wprowadzenie. Martwienie się jest procesem polegającym na przewlekle powtarzanym uruchamianiu bezproduktywnych ciągów myślowych charakteryzujących się od strony treściowej antycypacją niepożądanych dla jednostki zdarzeń. W licznych badaniach wykazano znaczenie nadmiernego martwienia się w patomechanizmach uogólnionego zaburzenia lękowego i depresji, a także związki nadmiernego martwienia się z wieloma nieprzystosowawczymi aspektami funkcjonowania. Niektóre badania neuroobrazowe zasugerowały związek martwienia się z aktywnością kory czołowej. Celem prezentowanych badań była ocena zależności między martwieniem się a funkcjami płatów czołowych mierzonymi Testem Stroopa. Osoby badane i metody. W badaniu udział wzięło 50 kobiet - studentek różnych kierunków studiów. Każda z osób badanych wypełniała Kwestionariusz Oceny Martwienia Się (PSWQ) oraz wykonywała Test Stroopa. Wyniki. Nie stwierdzono istotnych statystycznie związków między nasileniem skłonności do martwienia się a czasem wykonania Testu Stroopa. Wykazano jednakże istotne statystycznie zależności między nasileniem martwienia się a liczbą błędów popełnionych w Teście Stroopa, przy czym osoby z wyższą skłonnością do martwienia się popełniały około 2-krotnie mniej błędów niż osoby z niższą skłonnością do martwienia się. Wnioski. U kobiet, wyższa skłonność do martwienia się może prowadzić do lepszego jakościowo wykonania niektórych zadań umysłowych, co prawdopodobnie wiąże się z większą gotowością uwagi lub z cechami osobowościowymi, takimi jak perfekcjonizm.