Emanuel Tanay

Powstanie w getcie warszawskim Mit i rzeczywistość             79-93

The Warsaw ghetto uprising: myth and reality             79-93

Streszczenie

Autor z perspektywy osoby, która przetrwała Holokaust, poddaje analizie znaczenie powstania w getcie warszawskim. Stawia pytanie, czy Żydzi w niewoli niemieckiej winni byli przeciwstawiać się zbrojnie w sy­tuacji, gdy nieistniała realna możliwość znaczącego oporu. I odpowiada na nie przecząco. Mityczna wersja powstania jest jego zdaniem niezgodna z realiami i pamięcią o tych, którzy uczestniczyli w tych wydarzeniach. Powołując się na słowa przywódców powstania i rozważając kwestię ich odpowiedzialności za innych, uważa, iż było ono podjęte z wyboru śmierci, którą i tak zakładali i niesłusznie uznawali za godniejszy. Autor oddaje tym samym honor ocalonym, którzy wierzyli, że warto walczyć o przetrwanie i nie dać się zabić w daremnym wysiłku stawiania oporu.

Summary.

The Warsaw ghetto uprising myth has been created over time to frame the event as a guerrilla-like, belated resistance of the Warsaw Jews to the genocide. In reality, only a very small fraction of the ghetto's population, totaling 220 young people, instigated and carried out the uprising on April 19, 1943. The suicidal, futile nature of this event is frequently denied, but we, the Holocaust survivors know that resistance was impossible and playing for time was the only avenue of frustrating the genocidal program.The mythical version of the Uprising is inconsistent with the reality and memoirs of those who participated in the event.